-
1 orior
ortus sum, īrī (part. fut. orĭtūrus, oriundus) depon.1) вставать ( de nocte L); восходить, появляться ( sol orĭtur O)ortā luce Cs — на рассветеsol oriens C etc. — восток3)а) возникать ( bellum orĭtur C)б) вырастать ( e gemmā oriens uva C); подниматься (ventus oriens Nep; tempestas, clamor orĭtur Nep, Cs); вспыхивать ( seditio orta est L); исходить ( bellum ab Hannibăle ortum est L); брать начало, зарождаться ( fons in monte orĭtur PJ); происходить, рождаться (ab или ex aliquo C, Sl etc.)homo a se ortus C — человек, добившийся почестей личными заслугами
См. также в других словарях:
NAIS et SINAIS — vicus Samariae in via Ierusalem, in campo magno situs, in tribu Manasse, in quo Samaritae multos occiderunt Galilaeos, accedentes Hierosolymam ad festum, unde magna seditio orta est inter Iudaeos et Samaritanos, Ioseph. l. 20. Iud. Ant. c. 7 … Hofmann J. Lexicon universale